رو برگ یک گلابی / با یک مداد آبی
هزار دفعه نوشتم / دوست دارم حسابی

*  * * * * * * * * * * * * * * * *

دلی دارم ز جنس سنگ و شیشه
چنان مهرت به جانم کرده ریشه
که در شش گوشه ی قلبم نوشته
عزیزم ، دوستت دارم همیشه

با خطی زیبا در آخرین صفحه اش نوشته بود :
مراقب باش؛
دست روزگار هلت میده …
ولی قرار نیست تو بیفتی …
اگر بی تاب نباشی و خودت را به آسمان گره زده باشی اوج میگیری …
به همین سادگی …

*  * * * * * * * * * * * * * * * *

امروز به “آنهایی” می اندیشم که روی “شانه هایم” گریه کردند

و نوبت “من” که شد “شانه ” خالی کردند !!! 

 دلم برا تو که نه ، ولی برا کسی که فکر می کردم تو بودی تنگ شده !

*  * * * * * * * * * * * * * * * *


این روزها تو را فقط به اندازه ی یک اشتباه می شناسم !

خدا حافظ گل مریم گل مظلوم و پر دردم نشد با این تن زخمی به آغوش تو بر گردم

نشد تا بغض چشمات رو به خواب قصه بسپارم از این فصل سکوت و شرم غم بارون رو بردارم


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

پرستو ها چرا پرواز کردید جدایی را شما آغاز کردید
خوشا آنانکه دلداری ندارند به عشقو عاشقی کاری ندارند
خداحافظ برای تو  رهایی برای من فقط درد جدایی
خداحافظ برای تو چه آسان ولی قلبم ز واژه اش چه سوزان

دو چشمت طرحی از باغ بهشته، جدا از تو برام دنیاچه زشته

تو آنجا بی منو من بی تو اینجا، چه باید کرد کار سرنوشته…


*  * * * * * * * * * * * * * * * *


غروب برات چه سخته وقتی غریبه باشی / وقتی عزیزی داری ولی پیشش نباشی

خداوندا… اگر یک نگاهی به من بیاندازی، می‌بینی که 
دست‌هایم را تا جایی که کت و کول و استخوان‌های کتفم 
اجازه داده به سمت درگاهت دراز کرده‌ام و دارم دعا 
می‌کنم… برای خودم که نه… برای پسرم… آخر می‌دانی 
چیست؟ اوضاع دنیا خیلی خراب شده… آن‌روزی که تصمیم 
گرفتیم بچه‌دار بشویم، هنوز چمن‌زار دنیا، لجن‌زار 
نشده بود… گفتیم بچه می‌آید، دور هم هستیم… تخمه 
می‌شکانیم، پوشک عوض می‌کنیم، چایی می‌خوریم، پوشک عوض 
می‌کنیم، تام و جری می‌بینیم، باز پوشک عوض می‌کنیم… و 
الخ… آن روز هنوز به اقتصاد دنیا ریده نشده بود (خدا 
ببخش دهن لقی من را)… کلا “خرهای” دنیا اینقدر خر 
نبودند… حالا که دنیا را داری مثل شربت خاکشیر با قاشق 

به هم میزنی، به فکر پسرک ما هم باش…